Aluminiowa ukryta rama szklana Producenci ścian osłonowych z aluminium

W celu polepszenia właściwości termicznych szyb zespolonych w elewacji zaleca się zastosowanie szyby podwójnej lub potrójnej.

W technologii podwójnego oszklenia gaz obojętny jest zamknięty pomiędzy dwiema taflami szkła. Argon przepuszcza światło słoneczne, jednocześnie ograniczając ilość energii słonecznej, która ucieka ze szkła.

W konfiguracji z trzema szybami, wewnątrz trzech tafli szkła znajdują się dwie wnęki wypełnione argonem. Rezultatem jest lepsza wydajność energetyczna i redukcja dźwięku, a także mniejsza kondensacja, ponieważ różnica temperatur między wnętrzem a szkłem jest mniejsza. Potrójne przeszklenie jest droższą opcją, chociaż ma wyższą wydajność.

W celu zwiększenia trwałości szkło laminowane jest wykonane z przekładki z poliwinylobutyralu (PVB). Szkło laminowane oferuje wiele korzyści, w tym blokowanie przepuszczalności światła ultrafioletowego, lepszą akustykę, a przede wszystkim trzymanie się razem po rozbiciu.

Zagłębiając się w kwestię odporności budynku na uderzenia i wybuchy, zewnętrzna strona budynku stanowi pierwszą linię obrony przed pociskami. W konsekwencji sposób, w jaki fasada reaguje na uderzenie, w znaczący sposób wpłynie na to, co dzieje się z konstrukcją. To prawda, że ​​trudno jest zapobiec pęknięciu szkła po silnym uderzeniu, ale szkło laminowane lub folia zapobiegająca odpryskom nałożona na istniejące przeszklenie lepiej pomieści odłamki szkła, aby chronić użytkowników budynku przed gruzem.

Jednak nie tylko zawieranie rozbitego szkła, działanie ściany osłonowej w odpowiedzi na wybuch zależy od interakcji między zdolnościami różnych elementów.

„Oprócz utwardzania poszczególnych elementów składających się na system ściany osłonowej, szczególnej uwagi wymagają mocowania do płyt stropowych lub belek spandreli”, pisze dr Robert Smilowitz, SECB, F.SEI, starszy dyrektor działu Protective Design. & Ochrona, Thornton Tomasetti – Weidlinger, Nowy Jork, w publikacji WBDG „Projektowanie budynków w celu przeciwstawienia się zagrożeniom wybuchowym”.

„Połączenia te muszą być regulowane, aby skompensować tolerancje produkcyjne i dostosować się do różnicowych przesunięć międzykondygnacyjnych i odkształceń termicznych, a także być zaprojektowane tak, aby przenosić obciążenia grawitacyjne, wiatrowe i wybuchowe” – pisze.